انجمن شعر و ادب قطب و انجمن نویسندگان اوسنه مجبور به تخلیه‌ی مکان شدند.

انجمن شعر و ادب قطب و انجمن نویسندگان اوسنه مجبور به تخلیه‌ی مکان شدند.

امیدوار بُوَد آدمی به خیر کسان
مرا به خیر تو امّید نیست، شر مرسان

توقّع من امروز به عنوان شاعر و کسی که در برگزاری جلسات ادبی تربت حیدریه نقشی کوچک دارد از مسئولین فرهنگی شهرم به این بیت گلستان سعدی رسیده است. یعنی عاجزانه از ایشان تقاضا کنم آزاری از ایشان متوجه جلسات ادبی نشود یا به تعبیر عامیانه چوب لای چرخ فرهنگ نگذارند. چرا این حرف را می‌زنم؟ ادامه‌اش را بخوانید.

برگ زرّینی به کارنامه‌ی شهرداری و شورای شهر پنجم تربت حیدریه اضافه شد و در تاریخ شنبه 1398/09/09 عذرِ یکی از قدیمی‌ترین و پُرمخاطب‌ترین جلسه‌های ادبی استان خواستند. سروِ چهل ساله‌ی انجمن ادبی قطب را از ریشه درآوردند و تحویل‌مان دادند. جایش هم نهالی کاشتند با عنوان بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس تربت حیدریه» که چشم به برگ و بارش داریم.
بله؛ منتخبین مردم، ساختمانی متعلّق به شهرداری (در باغملی تربت حیدریه) را از دو انجمن مردم‌نهاد که بدون بودجه، امکانات و از جیب شاعران و نویسندگان اداره می‌شد گرفتند و به بنیادی دولتی دادند.
جالب این است که یک ماه پیش هم به بهانه‌ی انتقال مکان شورای شهر، امر به تخلیه دادند و کلید را از انجمن‌های ادبی گرفتند. بعد از چند هفته بلاتکلیفی و رفت و آمد و نامه‌نگاری، باز کلید را تحویل‌مان دادند تا برگزاری جلسات را از سر بگیریم.
جهت روشن شدنِ ذهنِ مخاطبانِ این مطلب، باید بگویم که در انجمن‌های ادبی، شاعران و نویسندگان یکدیگر را ملاقات می‌کنند، آخرین کارهایشان را می‌خوانند، نقد و نظر دیگران را می‌شنوند، در این همنشینی و گفتگو نوجوان‌ها و جوان‌ها رشد می‌کنند، در شعر و نویسندگی پخته می‌شوند و این‌ها امیدی می‌شوند برای آینده‌ی فرهنگی شهر و کشور.

موضوع از زاویه‌ی دیگری هم نگریستنی است، سال‌هاست شهرداری‌ها در تمام کشور از هنرمندان دعوت می‌کنند که جلسات‌شان را در ساختمان‌های متعلق به شهرداری برگزار کنند و بودجه‌هایی هم در این راه صرف می‌کنند که نمونه‌هایش در سطح استان فراوان دیده می‌شود. از این نظر هم شهرداری تربت حیدریه متفاوت عمل کرد و دو انجمن ادبی را که هیچ بار مالی هم نداشتند، از خود جدا کرد.

به قول شهریار اصل خبر که یک قلم بی‌تو سیاه شد جهان/ حاشیه رفتنم دگر نامه سیاه کردن است»، جلسات ادبی تربت حیدریه همچنان بر قرار خواهد بود. این انجمن‌ها ریشه در دلِ عاشقان ادبیات دارد و اهلِ فرهنگ و ادب برای آموزش به نسل بعد و روشن ماندن چراغ ادبیات نه تنها چیزی نمی‌خواهند بلکه هزینه هم می‌کنند. فقط در این فراز و نشیب‌ها، مدّعیان از عاشقان شناخته می‌شوند.

بهمن صباغ زاده

#انجمن_قطب

شب عرس مولانا و شب چله در تربت حیدریه

جلسه‌ی شعر شاعران هرات و تایباد

خداحافظ کاج ها وکلاغ ها